انواع تامین کالا

قراردادهای تامین کالا که در فروشگاه های زنجیره ای و بزرگ به آن مصوبات خرید اطلاق می گردد بین فروشگاه و تامین کننده منعقد می گردد تا مشخص گردد نحوه تامین کالای فروشگاه از تأمین کننده طی مدت قرارداد چگونه خواهد بود و مسئولین سفارش و خرید کالا ، مجاز به سفارش چه کالاهایی از تأمین کننده خواهند بود و قیمت خرید و فروش و پروموشن های خرید و فروش طبق چه توافقی در قرارداد ثبت می گردد .

در نهایت این توافقات مبنای مراودات مالی طرفین قرار می گیرد . قرارداد های تامین کالا شامل انواع متعددی می شوند که در این مقاله این روش ها را بصورت کامل معرفی می کنیم و در ادامه به برخی از چالش های مربوطه نیز می پردازیم :

یکی دیگر از انواع تامین کنندگان کالا، تأمین کننده و فروشگاه روی قیمت خرید کالا به توافق رسیده و پس از سفارش و دریافت کالا از تأمین کننده مطابق با قیمت های خرید ثبت شده در قرارداد ، فاکتور خرید از تأمین کننده دریافت می شود و در نرم افزار حسابداری ، برابر با فاکتور فروش تأمین کننده سند بدهکاری فروشگاه ثبت می گردد .

پس از دریافت کالا در انبارهای مربوطه کالا در تملک فروشگاه قرارگرفته و قیمت فروش منحصراً توسط فروشگاه و سیاست قیمت گذاری مدیریت بازرگانی فروشگاه تعیین می گردد . تسویه حساب با تأمین کننده نیز مطابق با توافق ثبت شده در قرارداد انجام می گیرد . فروشگاه می تواند یک کالای یکسان را از تأمین کنندگان مختلف با قیمت های مختلف تأمین نماید و این امر اشکالی در فرایند تأمین کالا ایجاد نمی کند .

در صورتیکه فاکتور ارائه شده از تأمین کننده با سند خرید که مطابق با قرارداد تامین کالا در نرم افزار خرید ثبت شده مغایرتی وجود داشته باشد باید رفع مغایرت صورت گیرد و با توجه به اینکه سفارش گذاری کالا و تایید سفارش از طرف تأمین کننده بر طبق تایید آخرین نگارش قرارداد صورت گرفته ، تأمین کننده ملزم به اصلاح فاکتور فروش مطابق با قرارداد و سفارش تامین کالا خواهد بود . در موارد خاص نیز می توان پس از ثبت نگارش جدید ثبت سند خرید مربوطه را مطابق با نگارش جدید قرارداد انجام داد .

در این نوع قرارداد تامین کالا ، فروشگاه کالا را بصورت امانت و به شرط فروش از تأمین کننده دریافت می کند و پس از دریافت کالا در انبار فروشگاه کالا در تصرف فروشگاه خواهد بود و نه در تملک فروشگاه . دریافت کالاها در فروشگاه می تواند با ثبت رسید موقت باشد ( به دلایلی چون بیمه نمودن کالاها و دلایل دیگر ) که البته برای این رسید انبار سند خرید و ثبت بدهکاری صورت نخواهد گرفت .

همچنین می توان رسید انبار را ثبت نکرده و در نتیجه فروشگاه هیچ مسئولیتی روی کسری و دزدبری کالا نخواهد داشت . قیمت خرید کالا در قرارداد مشخص می گردد و قیمت فروش منحصراً توسط فروشگاه تعیین می گردد .

در زمان های مشخص شده در قرارداد برای تسویه حساب باید محاسبه تعداد کالاهای فروش رفته در فروشگاه از تسویه حساب قبلی تا روز قبل از تسویه حساب مشخص شده و مطابق با آن گزارش به تأمین کننده صادر شده و تأمین کننده مطابق با آن اقدام به صدور فاکتور فروش برای فروشگاه می نماید . در قراردادهای امانی فروشگاه تنها مجاز است که هر کالا را تنها از یک تأمین کنندهِ مشخص تأمین نماید و نمیتواند یک بارکد کالا را در قرارداد تأمین کنندگان مختلف ثبت نماید .

پس از صدور فاکتور فروش توسط تامین کننده که مطابق با گزارش فروشگاه بوده سند خرید در سیستم بازرگانی فروشگاه ثبت شده و در حسابداری نیز سند بدهکاری فروشگاه به تأمین کننده ثبت می گردد و مطابق با توافق ثبت شده در قرارداد در خصوص مدت تسویه با تأمین کننده ، پرداخت و تسویه حساب صورت می پذیرد .

قرارداد تأمین کالای مشارکتی بدین معناست که ما ابتدا هیچ نوع تعهدی نسبت به خرید کالا از تأمین کننده نخواهیم داشت و قیمت خرید در قرارداد ثبت نشده و سهم تأمین کننده بر اساس کمیسیون و درصد مشخص شده برای هر کالا از قیمت فروش توافق شده در قرارداد محاسبه می گردد . کالاها بصورت امانت و با توجه به تعداد سفارش از تأمین کننده دریافت می گردد و در تصرف فروشگاه خواهد بود ( برای این نوع قرارداد نیز می توان رسید تعدادی موقت ثبت کرد و البته این ثبت رسید در عملیات مالی فروشگاه تاثیری نخواهد داشت .

همچنین توافق نسبت به کسری و دزد بری کالا می تواند بین تأمین کننده و فروشگاه از صفر تا صد درصد صورت پذیرد و در صورت توافق صد درصدی فروشگاه هیچ تعهدی روی موجودی فیزیکی کالای تأمین کننده نخواهد داشت . در این حالت معمولاً با توجه به حضور دائمی نماینده تأمین کننده در فروشگاه به منظور فروش و ترویج فروش کالاهای تأمین کننده ( ممکن است غرفه و دپارتمان فیزیکی خاصی نیز برای کالاهای تأمین کننده و کانتر فروش نماینده تأمین کننده تخصیص یابد . )

در زمان مشخص شده در قرارداد برای تسویه حساب ، محاسبه روی تعداد کالای فروش رفته صورت گرفته و مطابق با درصد کمیسیون سهم تأمین کننده ، گزارشی به تأمین کننده ارائه می شود . تأمین کننده مطابق با این گزارش اقدام به صدور فاکتور فروش برای فروشگاه می نماید و مطابق با این فاکتور یک سند خرید در سیستم بازرگانی و حسابداری فروشگاه ثبت می گردد و فروشگاه به تأمین کننده بدهکار خواهد شد . پرداخت و تسویه حساب با تأمین کننده نیز مطابق با توافقات مشخص شده در قرارداد ثبت می گردد .

تفاوت قراردادهای تأمین کالای مشارکتی حق العمل کاری با رویکرد بازرگانی این است که پس از محاسبه کمیسیون سهم تأمین کننده و گزارشی که به تأمین کننده در این خصوص ارائه می شود فاکتور خریدی از تأمین کننده دریافت نمیشود چون خریدی توسط فروشگاه انجام نمیگردد و فروشگاه در این فرایند به عنوان حق العمل کار عمل خواهد نمود . در سیستم حسابداری فروشگاه برابر با سهم فروشگاه از فروش کالاها که در قرارداد مشخص گردیده سندی تحت عنوان درآمد حق العمل کاری برای فروشگاه ثبت می گردد .

در واقع فروشنده این کالاها به مشتریان خود تأمین کنندگان بوده و فروشگاه نقش واسطه فروش را خواهد داشت . در این نوع همکاری کالاها به صورت امانی در تصرف فروشگاه قرار می گیرد و در زمان مشخص شده در قرارداد برای تسویه حساب ، محاسبه روی کالای فروش رفته صورت گرفته و سهم فروشگاه از فروش کالاها مشخص می گردد .

مشکلی که در قراردادهای مشارکتی با رویکرد حق العمل کاری وجود دارد تعامل با اداره دارائی برای توافق روی مالیات بر درآمد و مالیات ارزش افزوده فروشگاه است . در واقع اداره دارائی فروشنده کالا را بر اساس فاکتورهای فروش شناسایی می کند و چون فروشگاه به عنوان فروشنده کالاها در فاکتورهای فروش به مشتریان ثبت می گردد عملاً این چالش وجود دارد که مالیات بر اساس درآمد حق العمل کاری مورد پذیرش اداره دارائی قرار نگیرد . همچنین مالیات ارزش افزوده کل درآمد حق العمل کاری را مشمول می گردد در حالیکه بخشی از این درآمد حاصل فروش کالاهایی بوده که مشمول مالیات ارزش افزوده نبوده اند .